17
Auriana
Brooke sprong enthousiast op en neer.
‘Brooke chillax,’ zei Emma. We hielden van Brooke maar soms kon ze iets te enthousiast zijn over de simpelste dingen.
‘Sorry, ik heb gewoon zo’n zin in het feest.’ Ze vertraagde haar pas om zich weer bij de rest van ons te voegen.
‘Attentie leerlingen, vrijdagavond is er een schoolfeest georganiseerd door ons eigen feestteam, het begint om zeven uur en eindigt om middernacht, jullie zijn allemaal uitgenodigd en het is misschien handig om wat geld mee te nemen.’ De directrice beëindigde de omroep.
‘Hm,’ deed ik. De teleurstelling was op mijn gezicht te zien.
‘Wat is er?’ vroeg Jake. Hij had het tegenwoordig meteen door als er iets was.
‘Mijn oma gaat het nooit goed vinden als ik tot na middernacht op school blijf.’ Jake pakte mij bij mijn pols en trok mij mee zonder iets aan de andere te laten weten. Ik niet wat hij precies van plan was, maar zijn plannen waren vaak idioot en liepen niet altijd goed af. We liepen de fietsenstalling in en hij zei dat ik bij hem achterop moest springen. Ik keek hem eerst wantrouwend aan maar sprong daarna alsnog bij Jake achterop.
‘Wat wil je gaan doen?’
‘Wacht maar af.’ Ongeveer een kwartier later kon ik al raden wat hij van plan was toen we een voor mij maar al te bekende straat inreden.
‘Dit is geen goed idee,’ waarschuwde ik. Mijn oma was heel modern maar kon over sommige dingen nog heel ouderwets zijn.
‘Vertrouw me nou maar.’ Jake drukte op de bel. Een oude dame deed de deur open.
‘Auriana, ben je nou alweer je sleutels vergeten?’ Ik schudde schaapachtig mijn hoofd.
‘Oma, dit is Jake, hij is mijn…uh…mijn vriendje, Jake dit is mijn oma.’ Jake en mijn oma schudde elkaar de hand. Hij verbeterde mij niet en speelde het spel mee.
‘Zeg maar Melanie.’ We liepen naar binnen en gingen in de woonkamer zitten.
‘Melanie, Wij hebben aanstaande vrijdag een schoolfeest maar dat duurt tot middernacht.’ Melanie knikte langzaam, ze wist nog niet zo goed waar hij heen wilde.
‘Ik vroeg me af of Auriana tot het einde mag blijven als ik haar persoonlijk thuis kom brengen.’ Melanie dacht na. Ik vreesde dat ze het zou afkeuren, zeker na alle gebeurtenissen met mijn vader.
‘Voor deze keer dan.’ Ik viel mijn oma dankbaar om de nek.
‘Dank je, dank je, dank je!’ Mijn oma lachte en knuffelde mij terug.
‘En nu terug naar school jullie.’
‘Brooke wanneer kwamen die confettikanonnen?’ We stonden allemaal, op Scarlet na, in de gymzaal en waren druk bezig om de laatste dingen te controleren voor wij weer verder konden gaan met onze voorbereidingen.
‘Vrijdag,’ antwoordde Brooke. De directrice kwam de gymzaal binnengelopen.
‘Auriana, ik heb hier een aftekenlijst zodat je kan zien hoever je bent met de voorbereidingen,’ zei directrice Nickolas. Ze overhandigde mij het klapbord met de lijst. Ik liet mijn ogen over de lijst glijden om te kijken of alles erop stond.
‘Het feestteam?’ vroeg Renee. De directrice knikte.
‘Jullie mogen alvast beginnen met versieren...als jullie willen.’ Ze gaf mij ook nog een bestelformulier. Deze had ik nodig om de confettikanonnen en een ander bestelling aan te nemen. Wat die andere bestelling was wist ik ook niet precies.
‘YEAH!’ We gaven elkaar een high five.
‘Er komt een vrachtwagen met kistjes waar jullie het podium van kunnen maken, planken om het podium recht te maken en met het tapijt kun je het podium aankleden.’ Ik keek het bestelformulier door.
‘Zitten al die spullen in de vrachtwagen?’ vroeg ik terwijl ik de lange lijst nog een keer doornam. Er stonden veel dingen op de lijst waar wij niets van afwisten.
‘Ja, hamers en spijkers kunnen jullie in het kunstlokaal halen en ladders en andere benodigdheden kunnen jullie bij de conciërge halen.’
‘Hoe laat komt de vrachtwagen?’ vroeg Jimmy. De directrice keek op haar horloge.
‘Als het goed is staat hij over vijf minuten bij de nooduitgang van de gymzaal, ik ga snel weer aan het werk.’ Met die woorden liet de directrice ons alleen. We liepen rustig naar de nooduitgang. Zodra ik de nooduitgang deur opende kwam er een man naar mij toe.
‘Bestelling voor Auriana Williams?’ zei hij nors. Hij keek op zijn eigen klapbordje.
‘Dat ben ik.’ Er kwamen nog vier mannen tevoorschijn uit de wagen die de spullen begonnen te verzamelen en binnen zetten.
‘Fijn voor je, hier tekenen.’ Ik zette netjes mijn handtekening onder op de stippenlijn en gaf de pen weer terug.
‘Dank u,’ zei ik beleefd terwijl ik hem een vriendelijke glimlach schonk.
‘Het zal wel,’ zei de man nors. Ik trok de deuren achter hem dicht. Spullen afgeleverd, check! Jezus, wat een chagrijn, dacht ik.
‘Brooke, Jeremy en Skylar jullie gaan de ballonnen, slingers en ons zelfgeschilderde spandoek halen, Emma en Nikki gaan het witte doek halen, Renee en Jimmy halen de metalen boog.’ Ze liepen weg om de gevraagde spullen te halen.
‘Wat moet ik doen?’ vroeg Jake. Ik legde het klapbordje weg en liep naar hem toe.
‘Praten en luisteren, ik zei het gisteren alleen maar zodat mijn oma je mocht, je bent mijn vriendje niet en dat zal je ook nooit worden.’ Jake keek naar beneden. Hij kreeg het gevoel alsof zijn hart eruit was getrokken.
‘Hey Auriana, hoe gaat het hier?’ Sil kwam de gymzaal ingelopen.
‘Goed hoor, we gaan zo beginnen met versieren, kom je helpen?’ Hij schudde zijn hoofd.
‘Nee, kan niet, de pauze begint zo.’ Mijn glimlach verdween als sneeuw voor de zon. De laatste tijd was Sil heel afstandelijk. We hadden niet echt een relatie maar vonden elkaar wel leuk. Tenminste dat dacht ik ook van hem.
‘Oké, veel plezier, als je ons nodig hebt zijn we hier.’ Mijn stem verraadde gelukkig niet hoe teleurgesteld ik was.
‘Oké.’ Sil gaf mij een kus op mijn wang en liep weg. Jake zijn mond stond een stukje open van verbazing.
‘Je hebt iets met Sil?’
‘Ja, daarom kan jij mijn vriendje niet zijn.’ Een leugentje om bestwil heeft nooit iemand kwaad gedaan toch? Twee minuten later liepen Brooke, Renee, Skylar, Nikki, Emma, Jimmy en Jeremy weer de gymzaal binnen met de spullen die ze van mij moesten gaan halen, en nog geen minuut later ging de bel.
‘Net op tijd,’ zei Renee. Ze zetten de spullen neer.
‘Oké, in plaats van ladders kunnen we ook de kasten gebruiken, Jimmy en Jake, jullie halen de cd’s, Jeremy en Brooke, jullie gaan een ontwerp maken van hoe het versiert gaat worden, Renee, jij schrijft de maten op, Emma, jij meet de maten van de planken op, Skylar, jij telt de kratten na en Nikki, jij gaat vier hamers en spijkers halen.’