Brooke

‘Hey Tay…wat is er?’ vroeg ik toen ik samen met Katie de keuken binnenliep en Taylor zag huilen.

‘Vraag dat maar aan je broer,’ zei mijn moeder nors. Zij werd niet snel chagrijnig en ik wist dus meteen dat Chase iets heel doms gedaan had om haar in deze staat te krijgen.

‘Chase…wat heb je nu weer gedaan?’ vroeg ik wantrouwend. Ik keek van Chase naar Taylor en weer terug naar mijn broer.

‘Ik zal het netjes zeggen, ik parkeerde mijn auto in Taylors garage en nu krijgen we een mini Cooper.’ Wat dit met auto’s had te maken had was mij een raadsel. Wat had dat te maken met het feit dat Taylor verdrietig was?

‘Wat? Ik spreek geen auto!’ Chase rolde zuchtend met zijn ogen.

‘Taylor en ik zijn met elkaar naar bed geweest toen we dronken waren en zij zei dat een condoom niet nodig was omdat ze aan de pil was.’

‘Maar waarom huilt ze dan?’ Chase rolde met zijn ogen.

‘Ze is zwanger! Domme koe!’ zei Chase boos. De woorden van Chase kwamen eindelijk bij mij binnen. Mijn ogen gleden naar Taylor die nog harder begon te snikken.

‘Oh,’ zei Brooke. Nu snapte ik waarom onze moeder chagrijnig was.

‘Blijf je bij haar?’ vroeg Katie. Taylor schrok zichtbaar van de vraag en keek hem met een betraand, bang gezicht aan. Gelukkig twijfelde Chase geen moment over zijn antwoord.

‘Natuurlijk! Ik hou van haar!’

‘Taylor? Wil je de baby houden?’ vroeg onze moeder. Taylor probeerde haar snikken onder controle te krijgen maar zei niks.

‘Taylor?’ vroeg Chase angstig.

Auriana

Nikki speelde muziek van ‘stronger’ op het keyboard. We namen alle nummers nog een keer door om er zeker van te zijn dat ze alle vier alle nummers kenden.

‘Klinkt goed.’ Weer iets wat ik van mijn checklist of kon vinken.

‘De catering, de tafels waar de catering op komt, de outfits, bla, bla, bla…oké, Renee, Jake, Jeremy en Jimmy, jullie gaan vier tafels halen en zette die langs de kant, rechts. Skylar, Nikki en Emma, jullie halen de zwarte glitterstof en leggen die over de tafels. Ik ga kijken hoe het met de catering is.’ Met die woorden liep ik naar de keuken waar een hoop rumoer vandaan kwam voor ik hem inliep.

‘Wat is hier aan de hand?’ Voor de zekerheid was ik in de deuropening blijven staan toen ik Brooke en Chase zag bekvechten. Niet dat dat iets ongewoons was.

‘Chase noemde me een domme koe,’ zei Brooke. Katie en Auriana schoten in de lach.

‘Waarom noemde hij jou dan een domme koe?’ vroeg ik lachend. Ik kon het niet helpen, de manier waarop ze het zei kwam grappig over.

‘Omdat ik niet wist waarom Taylor huilde.’

‘Waarom huilde ze dan?’ Brooke keek naar Taylor die knikte als bevestiging.

‘Omdat…omdat ze zwanger is.’ Brooke kon het nog steeds niet geloven dat ze over een paar maanden een tante zou zijn.

‘Hoelang al?’ vroeg mevrouw Taylor. Door alle commotie erom heen hadden ze dat nog helemaal niet gevraagd.

‘Acht weken.’ Door het snikken door keek ze naar Chase.

‘Gefeliciteerd?’ zei ik aarzelend, niet zeker wetend of ze er blij mee waren of niet. Ze leken nu pas echt door te hebben dat ik in de deuropening stond.

‘Wat kom je eigenlijk doen?’ vroeg Chase. Hij sloeg een arm om zijn vriendin heen in een poging haar wat te kalmeren.

‘Kijken hoe het met de catering is,’ antwoordde ik.

‘Goed, we hebben brownies, cupcakes, chocolate chip cookies, zalm wraps, cocktail worstjes, fruit in ster- en hartvormpjes, regenboogcake, cola, sinas, cassis en ijsthee,’ antwoordde Brooke’s moeder met een lach. Ze was dan misschien wel woedend op haar zoon, maar dat wilde niet zeggen dat ze dat op anderen moest uitkuren. Er ging een kookwekker af en ze liep snel naar de oven toe om de volgende plaat eruit te halen.

‘Hoelang nog tot het feest?’ vroeg Katie. Ik viste mijn telefoon uit mijn broekzak en keek naar de tijd.

‘Nog drie uur en een kwartier.’ Katie maakte snel haar schort los terwijl ze naar de deuropening liep.

‘Later!’ Ze gooide haar schort op de grond en rende weg.

‘Hoe ver zijn we?’ vroeg Brooke. Ze was al even weg uit de gymzaal.

‘Bijna klaar, de ballonnen zijn gevuld met helium, ze zijn nu de tafels aan het klaar maken voor de catering. We gaan zo eten bestellen en kleden ons om half zeven om, oefenen nog een keer en wachten tot iedereen binnen is.’ In mijn hoofd ging ik het plan nog één keer na om er zeker van te zijn dat we niets vergeten waren.

‘En dan openen wij het feest met ons optreden voor Scarlet?’ vroeg Brooke. Jimmy kwam aangerend.

‘Brooke, er is een man die naar je vraagt.’ Brooke liep met Jimmy mee.

‘Zou u het eten en drinken over ongeveer een half uur naar de gymzaal kunnen komen brengen en dan neerzetten? Dan ga ik snel terug.’ Toen ik terug in de gymzaal kwam zag ik Brooke tekenen voor de confettikanonnen. Jimmy las de gebruiksaanwijzing door en niet veel later waren de confettikanonnen aangesloten en klaar voor gebruik, de tafels stonden vol met hapjes en drankjes, plastic bekers en borden. Buiten de deur stonden tafels met stoelen waar de cd’s op lagen en de docenten konden gaan zitten. De geluidsinstallatie was geïnstalleerd, de ramen waren geblindeerd, de headsets en microfoons waren getest en de instrumenten waren aangesloten op versterkers en hadden ze gegeten. Directrice Nickolas, Chase, Taylor, Brooke’s ouders en wij keken tevreden naar het resultaat.

‘Wij gaan ons omkleden,’ zei Emma terwijl ze op haar horloge keek.

Jake

Renee liep naar de kleedkamer en kwam terug met vier bedekte kleerhangers. Ze gaf Nikki, Jimmy, Jeremy en mij ieder een kleerhanger aan.

‘Wat is dit?’ vroeg Jeremy. Hij nam de kleerhanger van haar aan en keek haar vragend aan.

‘Haal de hoes eraf, dan weet je het,’ zei Renee. Nikki had een zwart met oranje jurkje in haar handen. Op één van de spaghettibandjes zat een oranje strik. Jimmy had van Renee een zwarte blazer met zwarte skinny jeans, zwarte Converse schoenen en wit T-shirt gekregen. Jeremy had een donkergroene blazer met donkergroene skinny jeans in zijn handen, de donkergroene Converse schoenen bungelden aan de veters aan de kleerhangen en het witte T-shirt zat in een aparte kledingzak. Ik haalde een donkerblauwe blazer met donkerblauwe skinny-jeans uit de kledingzak, de donkerblauwe Converse schoenen en wit T-shirt bungelden nog aan de kleerhanger.

‘Trek dat aan en fix jullie haar,’ zei Renee. Even later kwam Nikki de kleedkamer weer uitgelopen. Ze had haar haren losgegooid en ze droeg oranje oogschaduw, eyeliner en mascara. De jurk die ze van Renee had gekregen viel precies goed op de juiste plekken en de hakken zorgden ervoor dat ze niet zo klein leek.

‘Wow,’ zeiden de meiden in koor. Zij droegen zelf een zwarte broekrok, gemaakt van glitterstof. Een topje dat half over hun ene schouder ging en niet over de andere schouder, daaronder droegen zij zwarte enkellaarsjes. Ze hadden hun haren half loshangen. De headsets waren bevestigd, maar stonden nog niet aan. Ze oefenden nog een laatste keer. Jeremy keek op zijn horloge.

‘Nog vijf minuten.’ Auriana, Brooke, Emma en Skylar liepen naar de hoeken van de gymzaal en Renee verstopte zich achter de deur die openstond. Jimmy, Jeremy, Nikki en ik klommen op het podium. Nikki ging achter het keyboard staan, Jeremy ging achter het drumstel zitten en Jimmy en ik hingen de gitaren om onze nek. Directrice Nickolas deed lichten uit waardoor het pikkedonker was doordat de ramen geblindeerd waren. Het duurde niet lang voor iedereen de gymzaal binnen was gelopen. Er werd druk gepraat en iedereen vroeg zich af waarom de lichten uit waren, de deur was achter hen dichtgedaan. Renee gooide de deur open en stond met haar handen in haar zij en haar voeten uit elkaar in de deuropening. Doordat het licht achter haar scheen was ze net een schim. Nikki, Jimmy, Jeremy en ik begonnen te spelen. De spotlight scheen op het viertal op het podium. Scarlet keek verbaasd naar Nikki, Jimmy, Jeremy en mij terwijl we alle vier met een grote lach op het podium stonden. Boem, klap, boem, boem, klap, deden alle anderen behalve Scarlet. Ze stampten met hun voeten op de grond en klapten in hun handen op de maat van de muziek. Renee, Auriana, Skylar, Brooke en Emma renden klappend naar het podium terwijl ze zongen.

'Don't let it fool you,'

'We're no ordinary teens,'

'Different worlds colliding into one,'

'Each trying to find their own place,'

'We're stubborn as hell,'

'Chasing our own dreams,'

'All for one, you know?'

'We're better together,'

'We stand united,'

'Fighting for what's right every time,'

'We're stronger together,'

'We'll make a difference,'

'All for one and one for all,'

'Nothing can stop us,'

'Not even when they try,'

'Power of ten, unbeatable,'

'And one thing is for sure,'

'When you call for us,'

'We'll be there for you,'

'All for one, you know?'

'We're better together,'

'We stand united,'

'Fighting for what's right every time,'

'We're stronger together,'

'We'll make a difference,'

'All for one and one for all,'

'Don't let it fool you,'

'We're no ordinary teens,'

'We're much stronger than we look,'

'We're here to save the day,'

'Come on, give it you're best,'

'We don't give up that easy,'

'Don't mess with the friends,'

'All for one, you know?'

'We're better together,'

'We stand united,'

'Fighting for what's right every time,'

'We're stronger together,'

'We'll make a difference,'

'All for one and one for all,'

'All for one, you know?'

'We're better together,'

'We stand united,'

'Fighting for what's right every time,'

'We're stronger together,'

'We'll make a difference,'

'All for one and one for all,'

'All for one and one for all,'

'All for one and one for all,'

'All for one and one for all,'

'All for one and one for all.' zongen we allemaal. Renee stak beide armen in de lucht, Skylar en Emma kruiste hun armen en bogen half door een knie en Brooke en Auriana staken een arm in de lucht en de andere arm zetten ze in hun zij.

‘Ik hou van jullie!’ zei Scarlet. Ze rende het podium op en viel hen om de nek.

‘Wij ook van jou!’ lachten de meiden in koor. Plotseling viel Brooke’s oog op Scarlets jurk. Het was een korte jurk met zwarte bandjes en glittertopje was van dezelfde stof gemaakt als hun rokjes. Op de achterkant van de rode, tule rok zat een rode strik. Renee zag het en zei dat Brooke, Emma, Auriana en Skylar mee moesten komen naar de kleedkamer.

‘Waarom moeten we mee naar de kleedkamer?’ vroeg Auriana. Ze zag Hannah en voor Renee kon antwoordden rende ze al naar de kleedkamer toe. De andere vier volgden haar. Ik zette de gitaar op de standaard, sprong van het podium en liep naar Hannah toe.

‘Hey.’ Hannah gaf mij een kus op mijn wang. En ik moest echt mijn best doen om deze niet af te vegen.

‘Hey, je was geweldig!’